Ik begrijp het niet meer zo goed, denk ik soms. Of eigenlijk moet ik zeggen dat ik niet begrijp waarom men niet ziet hoe de politieke crisis kan worden opgelost. Meer zelfs, ik denk dat men in die richting aan het werken is. En – ik zweer het – ik wéét niets: ik ben maar een observator.
Lees het hele artikel(Maar vooral over de journalistiek van de Vlaamse Openbare Omroep)
Lees het hele artikelVanaf morgen is het 2020. Dat schrijft makkelijk. Ik heb ooit een wetenschappelijk artikel gelezen van iemand die duizenden brieven uit de hele 19de eeuw had onderzocht, maar alleen op de datum. Het was hem namelijk opgevallen dat bij het begin van een nieuw jaar nogal wat mensen – en ongeveer alles gebeurde toen per brief – eerst nog uit gewoonte het vorige jaartal hadden geschreven, dat dan meestal hadden doorgehaald en gecorrigeerd. Maar dat gebeurde aanzienlijk minder bij de overgang van het ene decennium naar het andere.
Lees het hele artikelZelfs ik word stilaan de zoveelste toelichting over de politieke toestand door allerlei watchers, specialisten, experts en politicologen beu. Omdat die bijna allemaal blijven steken bij een bekend scenario: een regering vormen, dat is met een aantal partijen gaan samenzitten om een aantal compromisoplossingen uit te dokteren. Zo is het altijd geweest; zo moet het ook nu, vinden ze
Lees het hele artikelHet is een cliché als een huis, maar daarom niet minder waar: soms leer je meer uit wat er niet in de krant staat dan uit wat er wel staat. Zo ook in de cruciale onderwijsdiscussie die we de voorbije week hebben gehad, over onze bedroevende PISA-resultaten. Wat mij daar namelijk is opgevallen, is de totale mediatieke afwezigheid van de onderwijsbazen, Lieven Boeve en Raymonda Verdyck. Respectievelijk van het katholieke net en van het Gemeenschapsnet.
Lees het hele artikelIk ben een germanist. Nog uit de tijd dat historische vorming belangrijk was. En dus kregen wij nogal wat teksten van middeleeuwse vonnissen te verwerken. Je vond daar de beste weergave van het gesproken Middelnederlands. Uit die tijd herinner ik mij dat men als straf kon worden ‘gescupt’. Dat kwam erop neer dat je – bijvoorbeeld op het Gentse Veerleplein aan het Gravensteen – op een stoel werd vastgebonden en die stoel was gemonteerd op een ijzeren veer. De veer werd gelost, de gestrafte vloog de hoogte in, en dan waren er twee mogelijkheden.
Lees het hele artikelNogal wat commentatoren maken zich vrolijk over de moeilijke voorzittersverkiezingen bij de cd&v. Ik heb niet zo veel met die partij. Ik heb één keer in mijn hele leven voor de cd&v gestemd; een naamstem voor Jean-Luc Dehaene, uit erkentelijkheid voor een Grote Meneer die ik goed heb gekend en van wie ik ontzettend veel heb geleerd. Maar voor de rest ben ik niet echt gesteld op tsjeven. Toch is leedvermaak in deze totaal misplaatst.
Lees het hele artikel