An offer they can’t refuse - 2: tussenkomst voorstel gemeenteraadsbesluit volksraadpleging circulatieplan Gemeenteraad van 22/02/2016

Collega’s, één opmerking vooraf en voor alle duidelijkheid over het principe van het referendum:

de N-VA is een “koele” minnaar van het referendum of volksraadpleging.  Wij zijn ervan overtuigd dat je hiermee een regio/stad/staat niet kunt besturen.  Zoals dat kennelijk wel in Zwitserland gebeurt.  Maar!  Wij zijn er ook wel van overtuigd dat in scherp verdelende kwesties, zoals het circulatieplan, een referendum een goed instrument is om te gebruiken.  Temeer omdat dit instrument eerst wettelijk (federale wet uit 1995 op het houden van gemeentelijke volksraadplegingen) en vervolgens decretaal (in 2005) ook voorzien is; in 2005 is dat met overgrote meerderheid in het Vlaams Parlement goedgekeurd. Wat is er after all op tegen een wettelijk instrument te gebruiken? 

Voor de duidelijkheid ook: ons Gents circulatieplan is door deskundigen uit het buitenland bekeken, en zelfs goed bevonden. Maar ook de kanttekeningen die ze maken zijn niet te negeren: meer files op de R40 en dus meer luchtvervuiling door uitstoot, meer fijn stof; Gent dreigt in twee werelden uiteen te vallen, dus meer gettovorming; de randvoorwaarden (dwz beter openbaar vervoer, meer parkeerfaciliteiten, fietsmogelijkheden, en nog veel meer) zijn niet vervuld. Dat zegt niet de N-VA; dat zeggen buitenlandse experts quasi unisono. Allen verwijzen naar goede buitenlandse voorbeelden waar EERST uitstekend openbaar vervoer is voorzien, en DAARNA is een verkeersplan doorgevoerd…

Hét Gentse alternatief vervoermiddel (bij gebrek aan beter openbaar vervoer) is de fiets. Zelfs de meest voorzichtige buitenlandse expert zegt dat de ‘veranderingen NIET OPTIMAAL gaan verlopen’. Want voor alternatief via openbaar vervoer is er bij De Lijn geen budgettaire ruimte; er is geen geld voor meer trams. Het wordt tijd dat er op dat punt door het schepencollege duidelijke taal wordt gesproken.

Buitenlandse experts wijzen er ook op dat het beter is langzaam van start te gaan (stukje per stukje),..  Niet à la Watteeuw, en alles in één keer…

Veel redenen om een referendum te houden.  Maar het is:

geen reden tot vertraging: het kan perfect binnen de vooropgestelde timing, april 2017.  Tegen die tijd is zo’n referendum al achter de rug

- ook geen obstructie: de vraag is open, maar verbind aub enige consequentie aan die volksraadpleging, luister naar de mensen, vraag het aan iedereen

- geen onzekerheid creëren.  Die is er overigens al. Staat er immers niet in de open brief van de burgemeester dat eerst de randvoorwaarden moeten vervuld zijn, voor het plan uitgevoerd kan worden? Termont zegt dus: als die er niet zijn, dan komt er ook GEEN circulatieplan. Maar schepen Watteeuw zegt in DM iets anders: ‘we konden niet wachten’…

Bovendien…

Alle partijen van de meerderheid zijn principiële voorstanders van referenda. Als je kijkt naar hun engagementen uit het verleden, kunnen we zeggen dat Groen de grootste en meest geporteerde voorstander van directe democratie was/is, op de voet gevolgd door Open Vld, en op drie staat Sp.A als (tamelijk gematigde) voorstander.

In 1997 was er ook een referendum over de Belfort-parking, als onderdeel van het mobiliteitsplan.  De vraag luidde: komt die parking er wel of niet?

Wat zagen we toen?

Groen (Agalev): zat in de oppositie, vond dat de lat voor een referendum te hoog lag en vroeg een afwijking via een amendement om, anders dan de wet het toen zei, de ja/neenstemmen te tellen en doodsimpel aan de meerderheid van de stemmen het resultaat te verbinden. 

De partij had overigens nationaal maar liefst 780.000 Belgische Frank uitgetrokken om het referendum te ondersteunen. 

En het is nog niet gedaan: vorig jaar heeft ex-partijvoorzitter Wouter Van Besien sterk gepleit voor MEER directe democratie voor burgers zodat die een diepe impact hebben op de politieke agenda. Hij vroeg een vergemakkelijking van de procedures voor een gewestelijk referendum en de politieke instellingen moesten zich daaraan aanpassen

Open VLD (VLD): zat in 1997 in de meerderheid, was voorstander van de Belfort-parking, maar schepen Peeters verleende toen toch een handtekening om het referendum te vragen. Uit principe.

Terzijde. In 1995 had diezelfde partij overigens tegen de federale wet over het referendum gestemd omdat dat niet bindend was en het niet ver genoeg ging (lees de burgermanifesten van de Guy Verhofstadt).  Meer burgerdemocratie behoort tot de DNA van de partij

Wij verwachten dus absoluut enthousiasme van Groen en Open VLD, wij verwachten dat zij dus ja op ons voorstel zullen zeggen..

Sp.A (SP): zat in 1997 in de meerderheid, was voorstander van de Belfort-parking als fris idee, vernieuwd. Zij beschuldigde Agalev van – we citeren letterlijk – “agisme”.  Men heeft geen begrip, zeiden de roden toen, voor ouderen die niet zo makkelijk even 500m kunnen stappen. Of moeten die dan maar op de fiets, was toen de vraag vanuit de SP.A.

We doen een warme oproep om dit voorstel tot raadsbesluit te steunen.  Wij vragen de voltallige gemeenteraad:

Een minimaal respect voor de eigen politieke lijnen en principes van nu en uit het verleden

- De moed te hebben om een beroep te doen op heel de samenleving, en niet alleen het middenveld : 100% inspraak

Te vertrouwen op het gezond verstand van de mensen

- En de openvraag – waarop ja of neen geantwoord kan worden- in de brede zin te interpreteren

Het is een aanbod dat niet geweigerd kan worden...

 


Eerder

De VRT mag zwijgen

Een van de dingen die ik door de jaren heen heb geleerd is dat er in de politiek over waardigheid wordt gesproken als er geen andere argumenten overblijven. Waardigheid is de tweelingzus van populi...

Lees het hele artikel

Ampe vs de Macht

Het is vaak simpel. Er is een Stemtest van de Vlaamse openbare omroep maar die blijkt beperkt tot the powers that be. In een samenleving als de onze moet je dat dan uitgelegd krijgen. Zeker als bli...

Lees het hele artikel

De Tafel van Gert

Journalisten zijn slechte verliezers. Als elk medium hetzelfde interview wil en één omroep gaat ermee lopen, dan wordt fair play opgegeven en spelen alleen corporatisme en eigenbelang. Journalistie...

Lees het hele artikel

Arme Melissa

Met Conner wonnen we aanhang; zonder Conner verloren we er. En dus moet het weer over Conner gaan. Want zolang we het over Conner hebben, kunnen we zwijgen over de begroting en de staatsschuld. Het...

Lees het hele artikel