Ik heb een brief gekregen die weliswaar niet voor mij was bestemd, maar ik ben het met de inhoud volkomen eens. Ik dacht dat gisteravond zelf ook al, maar ik ben blij (hoewel…) dat iemand anders het zegt. Iemand waarvan ik mij kan voorstellen dat hij diep gekwetst is…

Overpelt, 11 juni 2010.

Geachte Professor Torfs,

Met interesse keken we uit naar uw optreden in ‘Oog in Oog’ op Eén. U slaagde er als een volleerd politicus in om handig heikele kwesties te ontwijken. Maar toen u zich tot Bart De Wever mocht richten, schrokken we van uw goedkope vraagstelling over het idee van N-VA om langdurig werklozen in te zetten in de non-profitsector. U lachte zelfs bij uw suggestie om kassiersters in te zetten bij de ‘gehandicapten’ …

Zelf ben ik al 27 jaar vader van een dochter met een mentale handicap. In die sector is er grote nood aan helpende handen. Zo zet ik me zelf al ruim 15 jaar in als vrijwilliger in die sector, samen met honderden anderen. Onder hen zijn er diverse beroepen, ook lassers en kassiersters. Na hun werkuren zetten zij zich gratis op allerhande manieren in met als enig doel het leven van de persoon met een handicap aangenamer te maken.

Er zijn nu al langdurig werklozen die – mits toestemming van de RVA – regelmatig als vrijwilliger werken. Zij leveren niet alleen prima werk, maar ze verhogen ook hun eigenwaarde én de kans op echt werk.

Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat alle werklozen in de gehandicaptenzorg terecht kunnen, maar het voorstel ridiculiseren, is niet alleen een miskenning van alle bestaande vrijwilligers, maar ook een laffe poging om te scoren op kap van de ‘gehandicapten’ (zoals u onze kinderen noemt).

Wat ons betreft zijn er twee mogelijkheden. Ofwel kreeg u de vraag voorgeschoteld, ofwel was het uw idee. Hoe dan ook, door het stellen van de vraag bewijst u uw gebrek aan fijngevoeligheid ten opzichte van onze kinderen met een handicap, onze families, het personeel en alle vrijwilligers.

Met weemoed denken we terug aan het vorige boegbeeld van uw partij in 2007. Yves Leterme sloot onze kinderen in zijn hart, hij had aandacht voor onze problemen en maakte tijd voor ons. Hij ging onze problematiek niet uit de weg, hij schreef ons toen : “Ik engageer mij om - indien ik daartoe de kans krijg -op federaal vlak maatregelen te nemen ter ondersteuning van het zorgbeleid om beter, snelle en rechtvaardigereen antwoord te bieden op uw terechte vraag”. In zijn regeerakkoord stonden trouwens duidelijke beloften voor extra plaatsen voor zwaar-zorg-behoevenden.

Professor, indien uw respect voor de gehandicaptenproblematiek symbool staat voor de ‘new deal’ van CD&V, dan moet uw partijbestuur op 14 juni alvast niet ver zoeken naar oorzaken van de teloorgang.

Met vriendelijke groeten,

Marc Van Gestel Voorzitter vzw Opvang Tekort Kloosterstraat 60 – 3900 Overpelt