Van kranten krijg je ongelooflijk veel terug voor je geld. En in het weekend nog meer dan anders. De return on investment is voor al wie een krant koopt dik ok. Ook ik koop al eens iets waarvoor je naar verhouding veel minder terugkrijgt.

Zo lees ik een buitengewoon boeiend interview met twee vrouwen die zich wetenschappelijk met textiel bezighouden; ik wist nauwelijks dat dat bestond, textielkunde. Textiel associeer ik met het verre Oosten, met de geschiedenis van Gent. Met ver weg en lang geleden eigenlijk. Maar dat blijkt dus fout. En maar goed ook. Want het bewijst hoe we in de geglobaliseerde wereld kunnen overleven: de Chinezen maken textiel; wij maken intelligent textiel.

Speciale jassen voor brandweerlui, jassen met ledlampjes in waarmee fietsers zichzelf kunnen beveiligen, en zelfs links en rechts afslaan. Stofjes dus, maar dan met onzichtbare draden, schakelaars, chips, enz… Jurken waarvan je de kleurencombinatie kunt downloaden

Lieva Van Langenhove en Carla Hertleer, de twee textielwetenschappers dus, zeggen in dat interview wel iets waarover ik ben beginnen nadenken. Aan de Gentse universiteit, zeggen ze, wil men niets weten van onderzoek naar militair intelligent textiel. In Amerika wel, en daar is, naar hun zeggen gigantisch veel geld mee gemoeid. Maar in Gent mag dat dus niet.

En dat is vreemd, vind ik. Want ja – Van Langenhove en Hertleer zeggen het trouwens zelf – wie kan er bezwaar hebben tegen een kogelvrij vest? Dat is ook intelligent textiel. Of tegen een t-shirt voor soldaten die fysieke data doorseint naar de commandopost. Kogelgaten bvb. Of bloedverlies.

Mag een universiteit met dat soort dingen niet bezig zijn, heb ik me afgevraagd. Om te beginnen worden die dingen hoe dan ook toch gemaakt. Of we daar nu voor zijn of tegen. (Louis-Paul Boon wist dat al: je schopt er 99 een geweten, maar de 100ste wordt president.) Ten tweede zijn militaire uitvindingen niet per se moreel verwerpelijk. Vaak zijn er ook zogeheten burgerlijke toepassingen waarvan in principe iedereen beter wordt.

Maar het allerbelangrijkste lijkt me te zijn dat bij uitstek militair onderzoek thuishoort op een universiteit, omdat het dan per definitie publiek en transparant verloopt. En transparantie is in de 21ste eeuw een sleutelwoord… De universiteit kan ook, beter dan enig ander onderzoekscentrum, garanties leveren inzake onafhankelijke ethische begeleiding.

En dus lijkt me de policy van de Gentse universiteit in deze zeer politiek correct, maar, zoals zo vaak, contraproductief. Misschien moeten ze daar eens twee keer nadenken. Het is per slot van rekening ook mijn universiteit…

PS (woordspeling; hebt u ze?) Laurette Onkelinckx zegt dat ze na het einde van België het meest haar familie in Limburg zal missen. Alsof ‘ze’ een muur gaan zetten tussen noord en zuid…