Lang geleden heb ik nog middeleeuwse teksten moeten lezen. Ik ben germanist – zoals zovelen op de nieuwsdienst - en naar het schijnt was de kennis van het Middelnederlands een belangrijk stuk van onze vorming…

Uit één van die teksten herinner ik mij dat er in een stad twee soorten burgers ofte poorters waren. Eigenlijk drie, maar de derde soort was in geen enkel opzicht van tel, en voor het gemak van schrijven sla ook ik die over.

Punt is namelijk dat aan zo een poorterschap heel veel voordelen waren verbonden. Zoveel zelfs dat je die ook kon kopen. In ruil voor een smak geld kon je de rechten kopen alsof je bijvoorbeeld in Gent, Oudenaarde, Leuven, … woonde. Vandaar ook de twee soorten: binnenpoorters en buitenpoorters; met allebei dezelfde rechten, maar de enen woonden in de stad; de anderen niet.

Ik moet daar de laatste tijd veel aan denken. Want wie wij ook aan de tafel van Terzake 06 krijgen, ze lijken er allemaal van overtuigd dat aan het ‘eigen stad eerst’-principe niets verkeerd is. Wie kan probeert in Brussel van alles uit de pot te graaien, om dat dan blij naar eigen heerd te brengen. Het wordt én door politici én door de waarnemers én door onze professor Devos omschreven als normaal, realisme, goed bestuur, …

Ik weet dat niet. Het is om te beginnen al in strijd met de regels uit het boekje dat we geacht worden te volgen. In de Grondwet staat dat onze nationale en/of Vlaamse volksvertegenwoordigers weliswaar in kiesomschrijvingen worden verkozen, maar vanaf de dag van de eedaflegging vertegenwoordigen zij de hele natie, en niet alleen hun eigen kiesomschrijving, gemeente of stad. Tja…

Los daarvan is er nog meer onfairs. Als de stad geen nationale verkozenen heeft, dan is er een probleem. Wie zorgt bijvoorbeeld voor Turnhout? Waar ‘niemand’ woont…

En stel nu dat ze in Turnhout een goed project hebben: naar wie gaat dat dan? Naar ergens anders, heb ik begrepen. Naar een plaats met een vertegenwoordiger die voor het lokaal belang op tafel slaat. Dié haalt de centen binnen. En is dat project dan wat minder goed, niets aan te doen. Ons kent ons. En ja.. – wat een geniale slogan is dat toch, want altijd op de een of andere manier van toepassing – eigen volk eerst.

Zoals in de Middeleeuwen. Ben je geboren binnen de poorten, dan heb je geluk. Kom je van erbuiten, dan heb je geen geluk.

Het zal wel helemaal overeenkomen met de politieke realiteiten, met het leven zoals het is, en de burgers die daarvan de voordelen krijgen zullen dat zonder twijfel maar niet meer dan normaal vinden, maar toch…

We zijn allemaal gelijk voor de wet. Dat is een resultaat van de Verlichting. Om te koesteren…