Een lockdown dus. Dat is wat ons te wachten staat. Zoals gebruikelijk kondigen de Vlaamse media de beslissingen aan. Het Overlegcomité mag die dan bevestigen. Wat dat betreft is er nauwelijks verschil tussen de regering De Croo en de regering Wilmès: de experts zijn een ongezien machtige lobbygroep (vooral door hun media-bekendheid en de ronduit slaafse houding van de Vlaamse media). Zij, de experts, en niemand anders, bepalen waar het met dit land naartoe moet.

Ze creëren bovendien hun eigen garantiesysteem door altijd te zeggen dat het de politiek is die beslist: dat heeft het bijkomende voordeel dat ze nooit zelf verantwoordelijk zijn. ‘Dat is een politieke beslissing,’ is een vast antwoord op gelijk welke vraag. Ready made, en het werkt echt altijd…

Dit land? Vlaanderen dus. In Franstalig België is dat helemaal anders. Daar zijn experts géén media-figuren. Wie het verschil wil zien moet vandaag maar eens de Vlaamse kranten vergelijken met de Franstalige. In Vlaanderen staan we net voor de Grote Ramp; in het zuiden des lands is dat nog niet doorgedrongen. Al moeten ze daar wel beseffen: het noorden beslist… Vandenbroucke en De Croo, in die volgorde.

Zelf zou ik het niet weten, over die lockdown. Ik zie wel dat er geregeld vals wordt gespeeld: volle ziekenhuizen vol met nieuwe covid-patiënten, zoals één expert ons wou laten geloven, het blijkt feitelijk niet te kloppen.

En nog iets: ja natuurlijk moet je voorkomen dat de ziekenhuizen overstromen. Maar misschien is het échte probleem wel ons compleet falende test- en vaccinatiebeleid. En moet dát eens grondig worden aangepakt. Vinden we echt dat we voor de vaccins de weekends niet tellen?

Ik ben er keer op keer mateloos over verbaasd hoe meester Frank toch nog blij is met onze ‘Europese vaccinatiekeuze’ en daar geen enkele kritische vraag over krijgt. Ook niet als hij bijvoorbeeld zegt dat onze portemonnee kleiner is dan die van de buurlanden. Terwijl goed bestuur in dit soort situatie ook zou kunnen betekenen dat je niet kijkt naar de grootte van de portemonnee, maar naar wat het mag  kosten, naar wat dat waard is. Zie het Verenigd Koninkrijk, zie Israël.

Lockdown dus. Overmorgen, schat ik. Ok, als het moet, moet het. Maar dan moeten we qua beeldvorming ook bijsturen. In ’s lands belang. Een lockdown is na al die tijd bijzonder moeilijk te verkopen – draagvlak is in deze hét punt – als een deel van de wereld tegelijk zichtbaar normaal en zonder veel beperking blijft draaien. De elite die vrolijk verder kan, en het volk dat wordt opgehokt, dat is wat fors qua bewoording, maar het is wel wat op de duur wordt gepercipieerd. Huisartsen getuigen daarover: als ze mensen proberen wijzen op de zin van de maatregelen, krijgen ze dat als antwoord.

Eigenlijk creëren onze experts en virologen mee onze problemen: ze maken ons zo zot, meneer. 

En dus moeten bij die volgende lockdown ook de politici écht thuis blijven. Ze kunnen van daaruit trouwens perfect communiceren. Met elkaar, en met de bevolking. Dat is een kwestie van geloofwaardigheid.

Idem voor al diegenen die om allerlei goede redenen op straat willen komen: dat gaat niet. Ook niet als het voor de goede zaak is. Ook niet als ze met teveel zijn, en de politie zegt dat ze bijgevolg niet kan/mag optreden.

En vanzelfsprekend geldt dat ook voor hét venster op de wereld: de televisie. Geen enkel politicus, geen enkel viroloog gaat nog in een studio zitten. Hij kan immers perfect thuis blijven en tóch communiceren. Of in zijn labo (hij/zij mag natuurlijk kiezen), en in sommige labo’s zullen ze blij zijn dat ze de baas nog eens live te zien krijgen. Ze moeten het doen zoals u en ik dat al lang doen met onze kinderen en kleinkinderen. Dat is niet echt jé van hét, maar het gaat wel.

Trouwens, als er experts zijn die – alle begrip – worstelen met hun gewicht: het druk gefrequenteerd gratis – nou ja, gratis - café aan de Reyerslaan zal dus ook moeten sluiten. Dat helpt. We worden er met zijn allen veel gezonder van.