Ik heb in de loop van de jaren wel evolutie gemerkt. Ik heb Hoste als maar zien groeien in de serieuze (en helaas maar al te vaak zeer politieke correcte) nationale media. Nu blijven alleen nog de diehards over. (Meestal het soort mensen dat denkt dat als de belastingen verhogen dat dat ten goede komt aan de kleine man.)

Ik bewonder de moed en de gedrevenheid die Geert Hoste heeft gehad om aan de weg te timmeren. Begonnen in de vroege jaren 90, in kleine zaaltjes of wat daarvoor moest doorgaan. Ja, hij heeft rechten gestudeerd, maar hij wou theater doen, niets anders. Op vandaag is dat een fabriekje dat goed draait. Elk jaar zijn in een paar uur tijd alle tickets voor de voorstellingen weg. Chapeau.   

Hoste is geestig, scherp en tegelijk mild, zot ook. En hij is buitengewoon professioneel, wat je aan ongeveer alles zien kunt: over alles is minstens twee keer nagedacht (denk ik toch). Maar wat ik bij hem bovenal apprecieer is zijn feilloos gevoel voor de Vlaamse grondstroom, voor wat de mensen denken. Ik beken: sinds ik politicus ben ga ik jaarlijks naar Geert Hoste kijken om te weten hoe of het staat. Toen ik eind 2013 Bozar buiten ging wist ik het met zekerheid: de verkiezingen die een half jaar later kwamen, konden we niet verliezen. Tja…

Hoste kan bovendien maar Hoste zijn omdat hij in de eerste plaats heel betrokken is: verontwaardiging, verwondering, bewondering,… Ze zijn elke dag zijn deel. Het is de brandstof die hij nodig heeft voor zijn jaarlijkse marathon die elk jaar eindigt met zijn show op Nieuwjaarsdag op Eén.

 

En ik ben het ook niet eens met de gedachtegang van Vincent Kompany, de kapitein van de Rode Duivels, die dan op CNN gaat zeggen: ja, maar wij hebben óók schuld aan het feit dat zoiets gebeurt, er zijn geen kansen genoeg.

Wat is dat nu voor onzin! Dat wij schuld hebben aan het feit dat andere mensen iemand anders doodschieten. Kijk, dat het in dit land niet allemaal koek en ei is, ok. Dat er armoede is, ok. Maar het is niet omdat ge arm zijt of rijk zijt, dat ge recht hebt om iemand dood te schieten. Het is niet omdat ge slim zijt of dom, dat ge het recht hebt om iemand dood te schieten. En kom me niet af dat ge geen kansen hebt in dit land. We starten allemaal gelijk, de een heeft wat meer kansen dan de andere, maar ge kunt allemaal hetzelfde…

Het is niet omdat ge op uw zestien jaar geen scooter gekregen hebt, het is niet omdat ge op uw achttiende geen lief had, het is niet omdat ge op uw twintigste geen werk had, dat ge recht hebt om mensen dood te schieten. En komt ook niet af dat ge hier in ons land uw geloof niet moogt belijden. Dat ge daarin niet erkend wordt. Dat is absoluut niet waar. Het staat in de Grondwet: er is vrijheid van eredienst. En dat is heel duidelijk. En er staat ook bij, in dat grondwetsartikel, dat ge uw eredienst niet moogt opdringen aan iemand anders. En dat geldt voor alle godsdiensten, ook voor de nieuwe aartsbisschop.

En wij mogen ons gedacht zeggen over uw eredienst. En zeg niet dat ge hier uw geloof niet moogt belijden. Ge hebt totaal het verkeerde land uitgekozen daarvoor. Als ge wilt leven voor uw geloof, ge moogt. Als ge wilt sterven voor uw geloof, ge moogt dat ook. Ik zal u zelfs meer zeggen, als ge zegt dat ge hier de kansen niet krijgt… Jaren geleden is er op de zender hier, op Eén, een soort programma geweest, en daar hebben we de grootste Belg gekozen, en dat was iemand die geleefd heeft voor zijn geloof, en die gestorven is voor zijn geloof, maar die heeft tenminste er iets goeds mee gedaan. Dat was pater Damiaan. Neem daar een voorbeeld aan.

(heel lang applaus)

En als het uw hier niet aanstaat in dit land, wel dan zijn daar middelen voor. We zijn een democratie. Richt een politieke partij op. Probeer met uw gedachtengoed andere mensen te overtuigen. En als ge de macht hebt, dan kunt ge alles veranderen zoals ge dat zelf wilt. En ik beloof u: dan zal ik ook grappen maken over u.

Maar we zijn geen land, we zijn geen volk met een slogan in de vlag. Of die leven volgens een bepaald Boek, neen, zo zijn wij niet. Wij hebben in ons land wetboeken, en we hebben tientallen wetboeken, en duizenden wetsregeltjes. En alle dagen komen er nog honderden bij in het Staatsblad. En dan moet ge niet zeggen: dat is veel te ingewikkeld. Weet ge wat er in al die regels staat? Daarin staat gewoon samengevat hoe dat wij besloten hebben om met mekaar om te gaan op deze plek op de aardbol. En dat is heel simpel, dat is niet ingewikkeld. Ik zal eens al die wetten samenvatten, van hoe wij met mekaar willen omgaan.

Wij zijn mensen die ’s avonds graag een keer naar het theater gaan, die graag luidop lachen, die graag een glas wijn gaan drinken, die graag op een terras zitten of graag gaan winkelen in de straten, die in het openbaar, man en vrouw, elkaar mogen zoenen. Ook mannen mogen mekaar zoenen in ons land, ook vrouwen mogen elkaar zoenen, ook mensen die nog niet zeker zijn over hun eigen geaardheid, die mogen doen. Of over hun eigen geslacht, die mogen doen wat ze willen. Ze hebben die rechten hier in ons land. Vrouwen mogen rondlopen met een kleedje met blote mouwen. We willen gaan zwemmen in een zwembad waar mannen en vrouwen samen mogen zwemmen. We willen luisteren naar muziek, we willen dansen, we willen alcohol drinken.

En ook, al is dat de polonaise, al is dat cava, ook al is dat K3, er is een gulden regel in dit land: ge hebt respect voor elkaar, voor mannen, vrouwen en kinderen.

(lang applaus)

’t Is alleen spijtig dat het een komiek is die dat in het openbaar moet zeggen.

(korte stilte) 

Is dat niet buitengewoon merkwaardig? Dat een ‘komiek’ vindt dat hij dat openbaar moet zeggen? Dat hij daarvoor dan ook nog eens heel lang applaus krijgt? Terwijl hij alleen maar de basics opsomt van onze rechtstaat, de pijlers van de Verlichting? Misschien bewijst dat toch dat niet iedereen helemaal zeker is dat die grondrechten vanzelfsprekend zijn?

Laat ook dat een wijze les zijn: we zullen ook dat moeten blijven uitleggen. Want we zijn dat misschien vergeten. Zoals we bij de Sociale Zekerheid zijn vergeten blijven zeggen dat elke euro die ik en alle anderen ervan krijgen, eerst door iemand anders is verdiend. Zo ook die grondrechten. Dank u, meneer Hoste.