Het deed me wat: het politieke adieu van een duivel-doet-al uit de Volksunie en de N-VA, die jammer genoeg niet op z'n eigen viering kon zijn maar een videoboodschap bracht vanuit Gasthuisberg.
Het einde van een maar liefst 46-jarig engagement in de politiek; lokaal in Herent, maar ook Vlaams en Europees.
Jean-Pierre Rondas hield de (vroege) 11 juli feestrede, en bas-bariton Johan Uytterschaut zorgde voor prachtige Vlaamse muziek.
Ik heb Willy proberen neer te zetten zonder sandalen en rolkraagtruien, maar in perspectief.
Kuijpers is Kuijpers, maar zijn verdienste is dat hij van meetaf aan een flamingant is geweest die over het muurtje kon kijken: wetend wat in de wereld aan het gebeuren was, paste hij dat ook toe ook Vlaanderen.
En Vlaanderen wist daardoor dat men niet alleen is: we zijn niet het enige volk dat staat wil worden...