Kinderen leren beter en makkelijker Nederlands als ze minder Nederlands spreken. Ja, leest u maar opnieuw. Kinderen leren beter en makkelijker Nederlands als ze minder Nederlands spreken. Het is beslist door de Gentse coalitie van SP.A, Groen en Open VLD. En als u denkt dat dat niet klopt, dan hebt u volgens de schepen van Onderwijs Elke Decruynaere (Groen) last van “ideologische hardnekkigheid”.

De schepen vaardigt een richtlijn uit die het gebruik van de thuistaal in alle stedelijke basisscholen toelaat. Kinderen moeten voortaan Turks, Bulgaars, Roemeens, Slowaaks, … kunnen spreken in de klas, of op de speelplaats. Gent wordt daarmee eens te meer een lichtend baken van progressiviteit . Uiteraard met applaus van academische taalachterstandsnegationisten à la Blommaert, Mali en zovele anderen. Vlaanderen grossiert in geleerden die feitelijk op wetenschappelijke basis achterstelling organiseren.

Maar terzake nu. In Gent spreekt 37% van de leerlingen thuis geen Nederlands. Uit de recente PISA-proeven blijkt dat leerlingen met migratieachtergrond die thuis geen Nederlands spreken gemiddeld 45 PISA-punten slechter scoren dan allochtone leerlingen die dat thuis wel doen. Dat komt, anders gezegd, bijna overeen met een volledig schooljaar voorsprong. Bij vergelijking: kinderen met migratieachtergrond en Nederlands als thuistaal halen in Vlaanderen het niveau van een gemiddelde leerling in Zweden.

Het zijn cijfers die pedagogen en onderwijssociologen zelden vermelden, ook al bewijzen ze het gigantische belang van taalverwerving en het enorme voordeel dat er is als Nederlands meer is dan de onderwijstaal. Bovendien is er geen echt bewijs te vinden voor het omgekeerde, voor de pedagogische waarde van het thuistaalgebruik. Ook vandaag zegt men: het schaadt niet. Maar baten doet het evenmin. Experimenten in de jaren ‘90 met Onderwijs Eigen Taal en Cultuur (OETC) zijn helaas mislukt. Helaas, want als het wél zou werken, dan kan je daar niet tegen zijn. Toch blijft die waangedachte in alsmaar nieuwe vormen terugkomen.

Wat pedagogisch wel helpt is taalverwerving voor de leeftijd van 6 jaar, wanneer jonge hersens werken als een grote spons. Wat dus pedagogisch wel helpt is de leerplicht verlagen, minstens naar 5 jaar, om vroeg en intensief en efficiënt contact met het Nederlands te kunnen hebben. Wat helpt voor wie dat kleuteronderwijs dan toch heeft moeten missen, is een (verplicht) taalbad voor het eerste leerjaar. Idem voor kinderen die nadien aankomen. Eerst Nederlandse les; we verliezen een jaar, zeker, maar we winnen een leven.

Dit zou voor politici die streven naar gelijke kansen en ontvoogding de inzet moeten zijn. Het omgekeerde is kennelijk waar: linkse partijen houden mensen liever in afhankelijkheid. Dan kan je ze trouwens én dom én arm houden. Zoals de baron en de pastoor in gelukkig vervlogen tijden.

En er zijn – weer gelukkig ! – allochtone mensen die intussen slimmer zijn, en zelf de hand aan de ploeg slaan. Kijk naar de Lucerna-scholen , een pedagogisch project van enkele Turks-Belgische ondernemers, met uitstekende resultaten. In artikel 5.6.2 van hun schoolreglement staat letterlijk: “Ook op de speelplaats spreek je Nederlands!!!” (De uitroepingstekens staan wel degelijk in dat reglement). Of doen we ook dat maar af als (Turkse) ideologische hardnekkigheid?

Dit stuk verscheen in De Morgen van 11 april.