Ik koester de herinnering aan Walter Capiau.

Ik bewaar de beste herinnering aan Walter Capiau. Toen ik 18 was, was ik lid van het animatieteam bij de Christelijke Mutualiteit, in het Zwitserse Fiesch. Met Walter, en ook met Martin De Jonghe. 
 
Capiau was toen een naar verluidt uitstekend godsdienstleraar in het technisch onderwijs. Maar ook toen een bijzonder geestige mens. Die ik eigenlijk het best vond in zijn Capriolen op omroep Brabant. Hij belde toen met de meest waanzinnige verhalen naar mensen, ook gezagsdragers, om te zien hoe ze zouden reageren. Zouden er daar nog opnames van zijn? Ik vind die niet...
 
Ik heb hem dan tientallen jaren niet meer gezien. Tot ik politicus werd. Capiau bleek een partijgenoot en was heel blij met mijn ‘overstap’. En ook toen viel het mij op: wat een speelse geest, ook voor de jonge zeventiger die hij toen was. Heerlijke man! 
 
Ik koester de herinnering aan Walter Capiau.

Eerder

De VRT mag zwijgen

Een van de dingen die ik door de jaren heen heb geleerd is dat er in de politiek over waardigheid wordt gesproken als er geen andere argumenten overblijven. Waardigheid is de tweelingzus van populi...

Lees het hele artikel

Ampe vs de Macht

Het is vaak simpel. Er is een Stemtest van de Vlaamse openbare omroep maar die blijkt beperkt tot the powers that be. In een samenleving als de onze moet je dat dan uitgelegd krijgen. Zeker als bli...

Lees het hele artikel

De Tafel van Gert

Journalisten zijn slechte verliezers. Als elk medium hetzelfde interview wil en één omroep gaat ermee lopen, dan wordt fair play opgegeven en spelen alleen corporatisme en eigenbelang. Journalistie...

Lees het hele artikel

Arme Melissa

Met Conner wonnen we aanhang; zonder Conner verloren we er. En dus moet het weer over Conner gaan. Want zolang we het over Conner hebben, kunnen we zwijgen over de begroting en de staatsschuld. Het...

Lees het hele artikel