Ik koester de herinnering aan Walter Capiau.

Ik bewaar de beste herinnering aan Walter Capiau. Toen ik 18 was, was ik lid van het animatieteam bij de Christelijke Mutualiteit, in het Zwitserse Fiesch. Met Walter, en ook met Martin De Jonghe. 
 
Capiau was toen een naar verluidt uitstekend godsdienstleraar in het technisch onderwijs. Maar ook toen een bijzonder geestige mens. Die ik eigenlijk het best vond in zijn Capriolen op omroep Brabant. Hij belde toen met de meest waanzinnige verhalen naar mensen, ook gezagsdragers, om te zien hoe ze zouden reageren. Zouden er daar nog opnames van zijn? Ik vind die niet...
 
Ik heb hem dan tientallen jaren niet meer gezien. Tot ik politicus werd. Capiau bleek een partijgenoot en was heel blij met mijn ‘overstap’. En ook toen viel het mij op: wat een speelse geest, ook voor de jonge zeventiger die hij toen was. Heerlijke man! 
 
Ik koester de herinnering aan Walter Capiau.

Eerder

Ik niet

Ik maak me geen illusies. Winnen doe je hier nooit. Wat volgt zal worden genegeerd, weggelachen, … Mijn grote voordeel is dat ik volstrekt ongevoelig ben geworden voor wat men over mij zegt of schr...

Lees het hele artikel

Verboden te verbieden

Binnenkort mogen zestien- en zeventienjarigen wel stemmen, maar als ze betrapt worden met een glas port of Martini worden ze gestraft. Dat laatste komt uit een plan van Frank Vandenbroucke, die de ...

Lees het hele artikel

Taalstrijd

Het hing boven het bord in het vijfde studiejaar: Er is geen andere keuze, ABN is de leuze. Het had puntiger gekund, maar het was de huisvlijt van meester Rijckaert. We spraken toen allemaal dialec...

Lees het hele artikel

De kracht van de werkelijkheid

Er zijn in de politiek van die opvallende vaste altijd weerkerende scenario’s. Eén ervan is dat Bart De Wever een interview geeft en daarin één opvallende gedachte formuleert. Daarna komen er steev...

Lees het hele artikel