Inhoud en vorm

Ik krijg stenen kl… van dat gemeuter en gemekker over dat twee uur lange Franse debat. Het lijkt me de perfecte illustratie van nooit sant in eigen land, van het gras dat aan de andere kant van de heuvels altijd groener is, van Calimerogevoel ook.

Vanzelfsprekend hoort debat bij verkiezingen als water bij de zee. En dat debat moet gaan over wat er toe doet: werk, pensioen, gezondheid, belasting, justitie, milieu,…

Maar, dierbare landgenoten, in Frankrijk hebben ze dat beperkt tot twee uur; in Vlaanderen zal dat vele uren meer zijn. Tja… Ik ben er dit keer niet zelf over begonnen, maar wie kaatst mag de bal verwachten.

Alleen op Canvas is er vanaf volgende week tien avonden lang alles samen meer dan vijf uur politiek debat te zien. Tussen politieke kopstukken die er toe doen, over thema’s die er ook voor u toe doen.

Als ik daar nog de radio-debatten bijtel, en ook nog Het Groot Debat op Eén, dan kom ik aan een aantal uren waarvan onze zuiderburen alleen maar kunnen dromen. En dan zwijg ik nog van talloze andere programma’s die ook over verkiezingen gaan, mét inhoud.

En er is nog. Ik mag hopen dat Phara de Aguirre, Ivan De Vadder en alle anderen het anders gaan doen dan de twee Franse collega’s bij Sarko en Ségolène. Die zaten er bij, omdat bij een debat minstens één moderator hoort. Een andere rol heb ik ze eigenlijk niet zien spelen. Ik mag hopen dat ze daarvoor vorstelijk zijn betaald, en bij ons zal het op dat punt stukken minder zijn, maar we gaan de dames en heren politici wel niet zo maar hun ding laten doen. We gaan vragen stellen, we gaan ons geheugen en ons beeldarchief hun werk laten doen, we gaan ze confronteren met mensen die ook wel kaas hebben gegeten van werk, pensioen, belasting, enz..

Waarmee maar gezegd wil zijn dat ik soms de indruk krijg dat er nogal veel mensen zijn die louter voor de vorm zeggen dat ze voor de inhoud kiezen.

Overigens… Ook op dat punt is niets wat het lijkt. Debatten zijn belangrijk – zeer zeker – maar onderschat toch ook maar de andere zogenaamd luchtige programma’s niet. Die zijn vaak zeer relevant. Omdat daarin blijkt wat voor soort mensen onze politici zijn. En ik wil dat als betrokken burger wel weten.

Want ik kies via het stemhokje niet alleen voor de richting die het beleid mijns inziens moet uitgaan. Ik kies ook voor mensen die uit mijn naam het land mogen besturen. En dat laatste is meer dan het partijprogramma uitvoeren. Besturen is ook reageren op onbekende, onvoorziene omstandigheden. Managen zeg maar, leiding geven. En nu komt het…

Via op het eerste gezicht tamelijk onschuldige, ja zelfs onnozele programma’s en spelletjes kan je er zicht op krijgen of mensen daarvoor geschikt zijn of niet.

Er zijn trouwens bedrijven die voor veel geld allerlei spelletjes opzetten om na te gaan of mensen voor verantwoordelijke en/of leidinggevende functies geschikt zijn of niet. Een dag lang moeten die dan allerlei situaties spelen en vaak lachwekkende spelletjes doen. Na afloop staat wel vast of je geschikt bent om verantwoordelijkheid op te nemen Een assesment heet dat. Een beetje bedrijf dat zichzelf ernstig neemt, vindt assesments voor het human resources-beleid een absolute must.

Waarom zou dat voor de leidinggevenden van het land anders zijn? En is het geen goede zaak dat iedereen die spelletjes ook kan zien?

Of om het met een boutade te zeggen: was George Bush bij Debbie en Nancy geweest, dan waren er in Irak misschien niet zulke stommiteiten gebeurd. Want, à propos en geheel terzijde, Bush heeft het in zijn debatten niet slecht gedaan…


Eerder

Ik ga toch

Dave Sinardet heeft in De Morgen van vorige zaterdag helemaal gelijk. Anders dan de volgens sommigen nogal ijdele professor zelf maal ik inderdaad volstrekt niets om mijn imago. Ik heb al wie mij d...

Lees het hele artikel

Technisch onschuldig

Treinen die van A naar B rijden, en daar ook aankomen: dat is geen nieuws. Nieuws is de trein die van de sporen dendert. Daarom is nieuws bijna altijd slecht nieuws. De volksmond weet dat, en draai...

Lees het hele artikel

Taal voor armen van geest

Hou u vast. ‘Het Nederlands is een van de grofste talen ter wereld.’ Dat staat in Je mag ook niets meer zeggen van ene Mounir Samuel. Het minste wat je van hem kan zeggen is dat hij niet gebukt gaa...

Lees het hele artikel

Vlaming of Belg?

Het typeert onze openbare omroep: hij zorgt ervoor dat de vreugde op de Vlaamse feestdag niet té groot wordt. En vandaar op 11 juli op de nieuwssite van de VRT: Is de Vlaming een flamingant? Of wil...

Lees het hele artikel