In de politiek wordt de laatste tijd almaar meer energie gestoken met almaar minder resultaat. Want almaar meer mensen denken dat de politiek er eigenlijk ook niet toe doet. En dat je daar bijgevolg ook niet te veel aandacht moet aan schenken. Hoe treurig.

In De Zondag geeft Meryame Kitir een onthutsend beeld van hoe het eraan toegaat. In de regering is het ieder voor zich; van samenwerken is geen sprake. In het parlement weet je na zestien jaar wie wat gaat zeggen, wie wat gaat doen. Alleen de Wetstraatbubbel telt, zo blijkt, en die bubbel wordt geregeerd en geregisseerd door media die ook alleen maar oog hebben voor diezelfde bubbel. Kitir heeft dankzij haar gedwongen stap opzij ontdekt dat de meeste mensen daar volstrekt niet mee bezig zijn. ‘De Wetstraat vindt zichzelf te belangrijk,’ is haar conclusie. Te vrezen valt dat ze gelijk heeft. Hoe jammer.

Nog op zondag is er een debat onder partijvoorzitters over asiel en migratie. De voorzitters van N-VA en Vooruit hebben bedankt. Het gat in de haag, weet u wel. (Voor onze jongere lezers: toen SP[1]voorzitter Stevaert de vraag kreeg waarom hij niet in debat ging met het Vlaams Blok was zijn antwoord dat wie het gat in de haag wil wegknippen, dat gat alleen maar groter maakt.)

Centrale vraag: hoe vinden we meer opvangplaatsen? Zodat ook mannen niet meer op straat moeten slapen? (Eigenlijk slapen die mannen nu al op straat, maar staatssecretaris De Moor heeft recent die feitelijkheid verheven tot beleid). Een bubbelvraag.

Want de keuze van die vraag is niet neutraal. Je krijgt een totaal ander debat als de hoofdvraag is hoe we minder asielzoekers krijgen. Een legitieme vraag ook, want er zijn landen die veel minder aantrekkelijk blijken. En dat zijn niet alleen Polen en Hongarije. Ook het keurige Denemarken, waar sociaaldemocraten al jaren regeren, ontsnapt aan onhoudbare migratiedruk.

Er gebeurt wat iedereen kon voorspellen: het Vlaams Belang vindt dat de vraag naar meer opvangplaatsen helemaal fout is; alleen de vraag naar minder asielzoekers telt. Maar niemand aan de tafel heeft daar blijkbaar rekening mee gehouden. Er komt wel veel enerzijds-anderzijds, en niet alleen van de CD&V. De kersverse voorzitter van de Open VLD zegt dat er veel zal veranderen als volgend jaar België ‘baas is van Europa’. Er volgt enig gegiechel. Hoe treurig.

Groen heeft, het moet gezegd, een consistent verhaal: wie hier aankomt, moet opvang krijgen. Iedereen. Maar ook dat is theorie, een mededeling binnen de bubbel. In de praktijk komt daar niets van terecht. Er wordt opgemerkt dat ook steden en gemeenten met Groen in het bestuur weigeren nog meer opvangplaatsen te creëren.

Ook dat blijkt. Menig voorzitter heeft een paar zinnetjes voorbereid over zijn tegenstanders. Veel minder over de belangrijke maatschappelijke uitdagingen die op ons afkomen. Hoe jammer.

Het debat duurt tweeëndertig minuten. Daarna mag een expert van de VRT komen zeggen wat we hebben gezien. Hij zegt dat het een zeer moeilijke en delicate kwestie is. Dat is ongetwijfeld juist. Daarna gaat het over Terzake, dat na uitgebreid te hebben gerust in de zomermaanden weer de lucht in gaat.

Knack heeft ook gekeken. Hun samenvatting? ‘Vivaldipartijen kijken naar Europa’.

De bubbel mag gerust zijn. Er gebeurt just niks.

Doorbraak, 5 september 2023