Hoe lang nog? Het was wat ik mij eergisteren bij een debat in de Al Markaz at-Tarbawi moskee in Gent voortdurend heb zitten afvragen. Hoe lang nog gaat men de Gentenaars van andere origine voor het lapje houden? Of omgekeerd: hoe lang nog gaan die mensen blijven geloven dat men bezig is met hun integratie, emancipatie of ontvoogding?

Want dat was wel duidelijk:de traditionele partijen (en met name de politici van andere origine) blijven Turkse of Marokkaanse Gentenaars in de rol van slachtoffer duwen. En als ze onderling al van mening verschillen, dan is het omdat bijvoorbeeld schepen Tapmaz (SP.A) Veli Yüksel (CD&V) verwijt de discriminatie te minimaliseren.

Eigenlijk toont Tapmaz daarmee aan dat het (zegt hij zelf) linkse integratiebeleid niet werkt. Want hoe kan je nu in godsnaam de kiezer beloven dat je de strijd tegen achterstelling en armoede gaat opvoeren, als je vanuit het stadhuis al een kwart eeuw lang die strijd aan het voeren bent? Met als enig resultaat inderdaad alsmaar stijgende armoede… Denkt men nu echt dat de allochtone kiezer dat graag hoort?

Ik geloof dat niet. Ik denk dat ook die mensen veel slimmer zijn dan velen denken. Ook die mensen weten dat deze samenleving genereus is en ongelooflijk veel kansen biedt, maar dat je die kansen zelf ook moet waarmaken. Het idee ‘doe iets voor mij, want ik ben een slachtoffer’ leidt hooguit tot afhankelijkheid. Maar dat is net het omgekeerde van emancipatie.

Een andere aanpak bestaat ook. Een aantal goed opgeleide Turkse Gentenaars geven aan kinderen huiswerkbegeleiding. En de ouders betalen daarvoor. Een klein, symbolisch bedrag, maar door die betaling bewijzen ze wel te beseffen dat onderwijs en opleiding iets waard zijn. Dat is het rechten en plichten-verhaal. De huiswerkbegeleiders weigeren overigens subsidie…

Opvallend eergisteren was ook het gebrek aan moed van veel te velen bij zogeheten heikele thema’s. De hoofddoek, het ritueel (onverdoofd) slachten… Ook partijen die het Gentse hoofddoekverbod hebben gesteund, blijken ineens niet meer zo zeker. Idem met dat slachten. Wat ze dan eigenlijk vinden van die hoofddoek en over dierenwelzijn, dat wordt dan plots heel onduidelijk. Vermoedelijk omdat ze vrezen een ander antwoord te geven dan het ‘juiste’ antwoord.

En dat is jammer. Want als je zegt dat je in de publieke functie geen hoofddoek wil, maar ook geen kruisje, en zeker ook geen speldje van de N-VA, dan heb ik het gevoel dat een rechtlijnig antwoord wel geapprecieerd wordt.

À propos. Ik heb daar tot twee keer toe en in tempore non suspecto gezegd dat allochtoon een afschuwelijk woord is waarvan ik hoop dat het zo snel mogelijk uit ons dagdagelijkse taalgebruik verdwijnt. Ik heb dat vroeger nog gezegd en geschreven. Maar ik besef maar al te goed dat dat woord nooit zal verdwijnen als de wij-zij-opdeling die erachter zit ook niet verdwijnt. Pogingen om via politiek correcte woorden de werkelijkheid te veranderen zijn gedoemd tot mislukken. En dus, dan toch maar allochtoon. Bij gebrek aan beter ook.

Allochtoon is wat je krijgt als er een migratiebeleid wordt gevoerd waarbij je toestaat dat maar 20 % van de nieuwkomers naar hier komen om te werken. Allochtoon is wat in je hoofd zit als je de indruk geeft dat ZIJ alles mogen en alles krijgen. Allochtoon is wat je krijgt als ZIJ precies hetzelfde denken.