Ontdekking aan de Reyerslaan: de publieke opdracht!

Bij de VRT krijgen ze een nieuwe directeur. De directie Publieke Opdracht. De onvolprezen Raad van Bestuur heeft dat goedgekeurd. Ze hebben daar al flink wat directeurs, maar duw een beetje, er kan er eentje bij. De openbare omroep blijft, ondanks zogenaamd draconische besparingen, goed in de slappe was zitten. En u weet: een directeur komt nooit alleen. Hij/zij krijgt altijd ook een staf. Zoals een bisschop: zonder staf bestaat die niet. Of zoals in een Mexicaans leger.

Uitzonderlijk is wel dat de nieuwe directeur bij nader toezien een dubbele opdracht krijgt: alles, en niets. Dat laatste creëert het meeste perspectief: het laat ruim tijd om ook nog iets anders te doen. Professor zijn bijvoorbeeld; ik zeg maar wat. Het eerste is ook hoopgevend: het is zodanig veel dat het neerkomt op het tweede.

Want – laten we ernstig zijn – heeft de VRT ooit iets anders gehad dan een publieke opdracht? Of heeft die nieuwe directeur een algehele, alomvattende, niets uitsluitende bevoegdheid? En wat is dan nog de rol van de CEO? En al die andere directeurs?

Maar we moeten goed lezen, is mij altijd gezegd. De CEO wil – ik citeer Belga, met excuses voor de vele loze woorden, haal dus nu goed adem - “met de nieuwe functie de klemtoon leggen op de unieke rol van de VRT in de samenleving en wil alle stakeholders dichter betrekken bij de strategie van de openbare omroep”. Het zal aan mij liggen maar.. Hoe je via een directeursbenoeming ‘de klemtoon legt op de unieke rol van de VRT in de samenleving’, dat veronderstelt minstens een doctoraat in de communicatiewetenschappen, of lid zijn van de Raad van Bestuur van de VRT, voor je dat kan begrijpen. Ik dacht namelijk dat die rol elke dag blijkt (of niet blijkt): radio, televisie, online, 24 uur op 24, 7 dagen op 7. Niet dus.

En dan die dichter betrokken stakeholders. Dat is – sorry, ik heb veel geleerd van Jean-Luc Dehaene, en die was nogal bruut gebekt – gewoon alleman in bad, het gezaag zal rap gedaan zijn.

Maar er is meer, véél meer. De nieuwe directeur zal zich ook ‘bezighouden met beleidsdossiers, de uitbouw van een open stakeholdermanagement en een structurele onderbouwing van de publieke waarde van de VRT’.  Nou, dat is niet min. Maar is er een directeur bij de VRT die zich NIET bezighoudt met beleidsdossiers? En dat stakeholdermanagement, wat is dat? Minder gezaag? Nieuwe organen om dat gezaag te stroomlijnen en te smoren? En de ‘structurele onderbouwing van de publieke waarde van de VRT’? Moeilijk, moeilijk.. Maar ik neem aan dat dat de bedoeling is. Het idee dat iets goed is als het maar duister, ingewikkeld en moeilijk is: in Vlaanderen kom je daar nog vaak mee weg.

‘Ze zal ook proberen de relaties met de Vlaamse samenleving, de Vlaamse regering, het Vlaams parlement en andere Vlaamse instellingen en mediabedrijven te versterken. Tot slot zal ze ook waken over het multimediale aanbod van de VRT’. Ook dat is nogal veel. Heel heel veel zelfs. En wat is dat ‘een relatie versterken’? Sommigen gaan daarvoor naar een psycholoog of therapeut, maar ik zie de Vlaamse instellingen dat niet meteen te doen.

Maar de mededeling wordt als maar beter. Volgens de woordvoerder van de VRT moet de nieuwe directeur ‘toezien op het naleven van de beheersovereenkomst.’ Dat is interessant. Ik heb altijd gedacht dat dat de rol was van het Parlement, maar dat blijkt dus fout. Het is dus voortaan een VRT-directeur die zal toezien of de VRT zich aan die overeenkomst houdt? Of is de nieuwe directeur l’oeil de Moscou dat erop moet toezien dat al die andere directeurs, programmamakers en talloze leidinggevenden zich aan de afspraken houden? Het is het een of het ander, denk ik, maar geen van de twee deugen of houden steek.

Een krant heeft iets verder gekeken.. Er staat dat de nieuwe directeur de facto een deel van de taken van de voorzitter van de Raad van Bestuur zal overnemen. Ah zo… Dat is écht interessant.

Want de zittende voorzitter (Luc Van den Brande – cd&v) wordt binnenkort vervangen, naar verluidt door iemand van de N-VA. Nu pas begrijp ik het: een mens moet voorzichtig zijn. En dus: geef de flaminganten dat postje, maar zorg ervoor dat het niet zoveel meer betekent. Een titel is toch ook al wat, er is een kleine vergoeding en elke week één keer gratis eten en drinken: alle stakeholders tevreden! In één klap is alvast één van de opdrachten van de nieuwe directeur ook geregeld.

Als je dan ook nog eens het geluk kan hebben dat de nieuwe directeur de ware geest heeft, dan is dat echt wel an offer you can’t refuse. Ze heeft gewerkt op het kabinet van mediaminister Lieten. We herinneren ons dat: het was de tijd dat de omroep als nooit tevoren met volle kracht werd voortgestuwd in de donkere vaart der volkeren.       


Eerder

Het Avondland

We kunnen het blijkbaar niet laten; het is een ei zo na natuurlijke reflex geworden. Als Elon Musk gewone burgers de ruimte instuurt die met nieuwe hoogtechnologische pakken – ze zien er tien keer ...

Lees het hele artikel

Omdat het oog ook wat wil

Het is de schuld van Doorbraak-collega en Duitslandkenner Dirk Rochtus: hij was de eerste die mij op haar bestaan heeft gewezen. En ik raak er sindsdien nauwelijks op uitgekeken. De manier waarop S...

Lees het hele artikel

De omroep die niemand wil

Ze hebben het op de Reyerslaan zelf gezegd: ze imiteren er slechte films. En deze keer moeten we ze helemaal gelijk geven: wat een zootje toch! Op het moment dat wij dit schrijven zijn er al twee o...

Lees het hele artikel

Koeien en waarheden

Het is mijn wijze grootvader die me dat heeft meegegeven. Geboren in 1890, tot zijn twaalfde naar school geweest, maar gezegend met veel kritische zin. Hij schonk me als kind wijsheden die ik achte...

Lees het hele artikel