11 juli, in 1302 woorden
Twaalf jaar geleden heb ik mijn eerste 11 juli-toespraak geschreven. (Terug te vinden in de onvolprezen verzamelbundel Open het Debat.) Ik was toen kakelvers volksvertegenwoordiger. En noblesse ob...
Lees het hele artikelToporovski
Er is in het Gentse museumverhaal een nieuw hoofdstuk geschreven, maar door de halfslachtige reactie van het Gentse stadsbestuur gaat het onverkwikkelijke verhaal gewoon verder. En hoe langer dat duurt, hoe meer schade: én voor Gent, én voor andere Vlaamse musea.
Ik ben geen kunstkenner, en dus al zeker geen specialist Russische avant-garde, maar ik heb enig gewoon verstand. En dan bots je op zeer merkwaardige dingen.
Er is de fundamentele vraag of het MSK over die 26 werken op voldoende wijze heeft uitgezocht of ze al dan niet museum-waardig waren of niet. Catherine De Zegher zegt van wel, beroept zich op internationale experts. Die laatste ontkennen in een krant.
Ik vraag het museum: leg aub de bewijzen op tafel. Dat gebeurt niet. Want, wordt gezegd, dat behoort tot de privacy.
Ja, u leest het goed: de privacy. Weten- schappelijk werk ! Werk waarvoor wij met zijn allen hebben betaald ! Onder leiding van een – zo vernemen we – vastbenoemd ambtenaar!
Dus de professionele mails van onze ambtenaren behoren tot hun privédomein? Alleen in het zogeheten progressieve Gent kan je met dat soort waanzinnige redenering wegkomen.
Geheel terzijde: privacy is bij het Gentse stadsbestuur een van de vele trucjes geworden om geen antwoorden te moeten geven. Over Ghelamco, over de skybox, …
Er is nog. Ik krijg meldingen vanuit binnen- en buitenland van mensen die zeggen gedetailleerde informatie te hebben. Men weet zelfs te melden wie die 26 werken heeft vervalst. En wie de opdrachtgever was. Weet ik veel of dat allemaal klopt. Maar moet men dat niet dringend (laten) uitzoeken? Of wordt er liever gewacht op nóg een bezwarend artikel in de krant? En dan nog een? En nog?
Ik lees bij Belga dat ons (in de sector wereldvermaarde) Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium eerder werken van Toporovski heeft onderzocht én vals bevonden. Toporovski kondigde toen een tegenexpertise aan, maar daar is voor zo ver we weten niets van in huis gekomen. Zit dat gegeven in het voorbereidend werk van De Zegher? En mogen we dat weten? Of is ook dat privacy?
Wordt het voor de stad ook geen tijd om strikt juridisch (minstens burgerlijk) te reageren? Of is kwaad opzet geheel en al uitgesloten? Of is hier van geen kanten sprake van schade?
Totnogtoe is de enige die zich juridisch securiseert mevrouw De Zegher zelf. Haar advocaat heeft mij een brief geschreven om te klagen over een perslek. Transparantie met name in de publieke sector is daar kennelijk een onbestaand gegeven.
Overigens, perslekken uitzoeken: het is nóg een specialiteit van het Gentse stadsbestuur. Dat heeft altijd het voordeel dat men over de grond van de zaak niet meer hoeft te praten…
Eerder
De Waalse keuken
Wat een prachtig verhaal in De Morgen van het weekeinde. Er schijnt vanuit Roeselare Licht in de Duisternis. Gebalde schoonheid, wijsheid en kracht. Vlaanderen op zijn best, op zijn Vlaamst. Daar k...
Lees het hele artikelStuderen voor het vaderland
Dit wordt een zeer foute column. Een lofzang op discipline en tucht. Over het leger als instrument voor sociale verheffing. Over de voordelen van een gesloten systeem. Over de baten van concurrenti...
Lees het hele artikelSchone schijn
Verhofstadt is terug; hij heet nu De Croo – alleen God zelf kan dat zo mooi regelen. Terug dus naar politieke akkoorden die dat eigenlijk niet zijn, maar de premier kan wel blijven zitten. En nog e...
Lees het hele artikel