Un parfum de Leterme

Vooraf: ik ben germanist. Wat ik geleerd heb is goed lezen. Dat heette in mijn tijd close reading, zo moest je literatuur analyseren. Heel zorgvuldig lezen. Kijken wat er staat. En natuurlijk kan je dat ook toepassen op een televisieprogramma… Close watching.

Donderdagavond in Phara twee vrienden gezien: Steve Stevaert en Jan Callebaut. Allebei ook mijn vrienden: ik acht hen zeer. Beiden zijn zeer gesteld op een goed debat, hebben een hekel aan gespin. Vandaar…

Steve zei van zichzelf dat hij bij Ethias was, maar alleen bij de goeie kant. Of toch weer niet helemaal. Bij de kant die zich moet inhouden van Europa, daar was hij ook wel bij, maar niet teveel toch… De ene Ethias was de andere niet, maar deels weer wel, of toch niet helemaal. En die concurrentievervalsing van Ethias, dat was omdat Ethias “te goed [was] voor de mensen”. Als er dus nog eens een socialist pleit voor meer Europa, vraag je dan toch maar eerst af of dat niet tegen de mensen is.

Jan Callebaut zei dat hij niet de campagneleider was van cd&v. Hij was dat ooit wel geweest, maar nu… Ja, ze vroegen hem wel eens wat. Waarom er dan ‘cd&v’ onder zijn naam stond, vroeg ik me af. Smerige truc van de Phara-redactie zonder twijfel.

De samenvatting over beiden kwam van Callebaut: “We zijn allebei gelukkig dat we veel andere activiteiten hebben, en op die manier veel samen praten.” Juist, ja...

Met politiek was Steve nog maar een klein beetje bezig. Af en toe. Nu bijvoorbeeld. Met een zinnetje als “Er zijn partijen die vooruit willen gaan, die problemen willen oplossen, en partijen die leven van het vergroten van de problemen.” Dat is juist.

Er zijn zelfs partijen die problemen verkleinen. Het idee dat als je er niet over spreekt, dat het probleem dan niet bestaat. Zoals wijlen Hans Dijkstal in Nederland. Zei dat er dringend een ander woord moest worden gevonden voor ‘armoede’, omdat dat probleem anders nooit kon worden opgelost. Dat is een typisch paarse methode. Het gat in de haag, waarover men niet spreekt, dat men niet ziet…

De ex-politicus verklaarde wel dat ‘BHV […] een non issue’ was dat moest geregeld worden. Elk zijn mening natuurlijk, maar de Vilvoordse SP.A-schepen Hans Bonte weet nu wel hoe laat het is. Bonte staat ‘op het veld’, weet dat verfransing in wezen over mensen en hun waardigheid gaat, eigenlijk een sociaal issue is, maar goed, een non-issue dus. En die omzendbrief Peeters van destijds ook allicht alweer niet goed voor de mensen…

De inzet van de verkiezingen dan. Jan Callebaut: “Wens je dat er gepraat wordt, of wens je dat er een soort krachtmeting komt. Ik denk dat dat de inzet van de verkiezingen is.”

Dat is de man die toen hij wél campagneleider was de kopman liet zeggen dat er uitgerekend niét onderhandeld moest worden over bhv, maar dat dat kon geregeld worden met de bekende vijf minuten… Maar dat is flauw van mij: ook ik ben al van gedacht veranderd. Maar ze mogen er mij dan wel op wijzen; ik zal dat dan deemoedig bekennen.

Maar dat is alleen maar inleiding om over te gaan tot het betere werk: the noble art of Bart De Wever bashing.

Steve: “Bart De Wever heeft geen voordeel indien BHV wordt opgelost”. Zelfs als dat waar zou zijn, quod non, maar ok, zelfs als dat waar zou zijn begrijp ik niet waarom die partijen “die naar oplossingen streven” (Steve noemde cd&v, sp.a, vld en groen!)dat probleem niet hebben opgelost… Zou die De Wever daar dan wel aardig hebben staan kijken… Of is het alweer die verdomde De Wever die persoonlijk zelf die oplossing heeft tegengehouden?

“De Wever wil stemmen en gedaan”. Dat is waar. Ik meen dat ook te hebben gehoord bij… cd&v, sp.a, vld, en zelfs bij groen!… Tja…

Jan Callebaut – hij mag dan al van cd&v zijn – was wel zo fair om toe te geven dat alleen de socialisten nog praten over de taalgrens. Ze delen “begrip rond de fundamentele dingen…” “Ze zouden daarmee moeten uitpakken!” Jammer genoeg dus doen ze dat niet. Ik heb ze integendeel soms gruwelijk weten uithalen naar de regering-met-de PS, maar ik begrijp nu dat dat dus volkomen ten onrechte was. Dank, Jan.

Maar niet getreurd. De volgende regering die is virtueel al bezig; alleen nog eventjes gaan stemmen, petit détail, de volgende regering heet di Rupo-De Wever. Jan: “Dat is zeer waarschijnlijk. Ik denk dat meneer De Wever op weg is de staatsman van Vlaanderen te zijn. We moeten ons alleen afvragen wat voor regeringsleider hij zal zijn, en hoe hij denkt die problemen op te lossen. […]Tot hiertoe ging het over verrotting, verdamping”

Raad eens wie ik in het Vlaams Parlement als allereerste het woord ‘verrotting’ (overigens in combinatie met ‘uithongeren’) heb horen uitspreken? Seek and ye shall find. Een tip: er zit een bijna naamgenoot ook in het Vlaams Parlement… en het is geen N-VA’er, zelfs geen VB’er.

En verdamping, dat weet nu toch intussen iedereen, dat is van Karel!

‘Ik denk dat Vlaanderen met België niet klaar is,’ zei Jan nog. Juist. Ik denk dat het omgekeerde even waar is, en dat het daar bijgevolg niet over gaat. Dat is ongeveer hetzelfde als zeggen: “di Rupo kan met De Wever praten, maar kan De Wever met di Rupo praten, dat is zeer de vraag…” Klinkt leuk, maar het betekent niets.

Na 13 juni zal één Vlaamse partij niet bereid zijn tot praten. Dezelfde die al dertig jaar niet wil praten, maar alleen maar slaan. En aan Franstalige kant weet men dat. Zelfs Joëlle Milquet – door Stevaert een probleemgeval genoemd – vindt dat men moet stoppen met het demoniseren.. van de N-VA.

Dat belet overigens de duidelijkheid niet. Als men N-VA vraagt of men in een regering gaat zonder akkoord over BHV en zonder akkoord over een vergaande staatshervorming is het antwoord: neen. Als men dat vraagt aan Marianne Thyssen is het antwoord – hou u vast.

“Eh.. Wij doen geen oekazes, geen uitspraken nu, geheel klaar, duidelijk, van eerst dit, dan dat. We moeten de verkiezingen afwachten, kijken met wie we aan tafel zitten, ook eens kijken wat op dat ogenblik de monetaire en economische toestand is” (De Ochtend, 18 mei 2010)

Ik begin als ik het allemaal goed bekijk te snappen, te ruiken. Il y a un parfum de Leterme.


Eerder

De VRT mag zwijgen

Een van de dingen die ik door de jaren heen heb geleerd is dat er in de politiek over waardigheid wordt gesproken als er geen andere argumenten overblijven. Waardigheid is de tweelingzus van populi...

Lees het hele artikel

Ampe vs de Macht

Het is vaak simpel. Er is een Stemtest van de Vlaamse openbare omroep maar die blijkt beperkt tot the powers that be. In een samenleving als de onze moet je dat dan uitgelegd krijgen. Zeker als bli...

Lees het hele artikel

De Tafel van Gert

Journalisten zijn slechte verliezers. Als elk medium hetzelfde interview wil en één omroep gaat ermee lopen, dan wordt fair play opgegeven en spelen alleen corporatisme en eigenbelang. Journalistie...

Lees het hele artikel

Arme Melissa

Met Conner wonnen we aanhang; zonder Conner verloren we er. En dus moet het weer over Conner gaan. Want zolang we het over Conner hebben, kunnen we zwijgen over de begroting en de staatsschuld. Het...

Lees het hele artikel